برچسب: کتاب و کتابخوانی

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: کتاب «ماهی‌ها به دریا برمی‌گردند» نوشته مرضیه اعتمادی توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر و روانه بازار نشر شده است. این کتاب دربرگیرنده زندگی شهید مدافع حرم نوید صفری است.

کتاب «ماهی‌ها به دریا برمی‌گردند» یک اثر داستانی ولی مستند است که داستان زندگی و خاطرات خانواده‌ای فلسطینی را روایت می‌کند. این کتاب، حاصل ساعت‌ها مصاحبه‌ حضوری با این خانواده صبور و مجاهد است. مخاطب این اثر، در خلال داستانی جذاب و شیرین، با گوشه‌ای از تاریخچه‌ اشغال سرزمین فلسطین توسط اسرائیل، سبک زندگی مردم غزه، دلخوشی‌ها و آداب و رسوم آن‌ها و رنج و آزاری که از اشغالگران می‌برند، آشنا می‌شود.

رقیه بابایی نویسنده و پژوهشگر یادداشتی بر این کتاب با عنوان «کتاب ماهی‌ها به دریا برمی‌گردند؛ یک مانیفست اعتقادی است» به قلم مرضیه اعتمادی نوشته و آن را برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است.

مشروح متن این یادداشت را در ادامه می خوانید:

کتاب ماهی‌ها به دریا برمی‌گردند به تازگی توسط انتشارات شهید کاظمی چاپ شده است. ناشری که سعی می‌کند سریع‌ترین و به‌موقع‌ترین پاسخ‌ها را با چاپ کتاب و تولیدات فرهنگی نسبت به اتفاقات و مسائل اطرافش داشته باشد. موضوعاتی که جامعه درگیرش است و درباره آن صحبت می‌کند؛ یا مساله برایش روشن است و باید ثبت شود تا فراموش نشود یا شبهه دارد و نیاز است بی‌پرده و مستقیم از آن موضوع روایت شود. البته این کتاب پاسخی به هر دو نیاز است.

اکنون که ماه‌هاست دنیا در حال تماشای نسل‌کشی و کشتار غزه است و جبهه مقاومت در حال ایستادگی و نبرد است، خانم مرضیه اعتمادی نویسنده این کتاب، در تهران سراغ یک خانواده اهل غزه رفته و صمیمانه با آن‌ها گفتگو کرده است. روی جلد نوشته شده روایت همسایگی با یک خانواده فلسطینی. پس این توقع ایجاد می‌شود یک روایت از زندگی واقعی خانم نویسنده را بخوانیم. اما وقتی جلو می‌رویم متوجه می‌شویم با روایت داستانی طرف هستیم. طوبی یک شخصیت واقعی که در کنار عاطفه یک شخصیت خیالی قرار می‌گیرد تا بهانه‌ای برای روایت کردن پیدا شود.

هر بخش از کتاب یک روزنوشت و ثبت خاطرات است. عاطفه و ریحان با همسران‌شان در خوابگاه متاهلی دانشگاه زندگی می‌کنند هر دو باردار هستند و نزدیک ایام نوروز است. یکی از واحدها به مسافرت رفته‌اند و خانه‌شان دچار آتش‌سوزی می‌شود. مردهای خوابگاه برای کمک به داخل خانه می‌روند. مادر ریحان نامش طوبی است. یک زن فلسطینی که مهمان دخترش است. او سعی می‌کند عاطفه را در نبود همسرش آرام کند و به او اطمینان دهد هیچ اتفاقی برای آن‌ها نمی‌افتد. عاطفه مادرش را در زلزله بم از دست داده و حالا در آن لحظه مهر مادری را از طوبی می‌گیرد و تا انتهای کتاب سعی دارد به طوبی نزدیک‌تر شود و از او بیشتر بشنود.

با مهمانی دادن و رفتن سهیل همسر عاطفه به یک مسافرت تحصیلی به آمریکا، طوبی بیشتر به خانه آن‌ها سر می‌زند و از زندگی‌اش در غزه می‌گوید. از کودکی پدر و مادرش. از سرزمین آباء و اجدادادش. از چگونگی ورود یهودی‌ها به سرزمینش. از رسم و رسومات جامعه‌اش. از انواع غذاها و فرهنگش. از مراسم‌ خواستگاری و بعد ازدواجش. از فعالیت‌های همسرش ابوحامد در مقابل رژیم اشغالگر. از تولد بچه‌هایش و صبوری‌اش. از اتفاق‌هایی که باعث می‌شود آن‌ها در نهایت مهاجرت کنند و از غزه خارج شوند.

کتاب در بخش روایتش از فلسطین موفق است. تصویر واقعی و روشنی از یک خانواده اهل غزه به مخاطب می‌دهد. حس همراهی و همدلی با اهالی فلسطین را زنده می‌کند و از نیمه کتاب روایت‌ها قوی‌تر و جان‌دارتر هم می‌شود. پاسخی به سوال‌هایی درباره این روزهای به وجود آمده برای غزه می‌دهد و اطلاعاتی را بی‌واسطه و بی‌جهت‌گیری به مخاطب می‌دهد. اما در بخش داستانی دچار ضعف‌هایی است که بر کل کتاب سایه می‌اندازد و اجازه نمی‌دهد در بُعد داستان‌پردازی هم موفق عمل کند.

پیرنگ و اسکلت داستان آنقدر شاکله محکمی ندارد که مخاطب را به دنبال خود بکشاند و مثل یک دومینو پیش ببرد؛ مساله مهمی که مخاطب بعد از درگیری با آن کشفش کند و لذت خوانش یک کتاب به جانش بنشیند. درست است عاطفه اهل کرمان است و معنای خانه و عزیز از دست دادن را درک کرده و پل ارتباطی خوبی برای درک شرایط طوبی است. اما این نزدیک شدن و گرفتن حس مادری از او مخاطب را اقناع نمی‌کند. حتی ممکن است بپرسد دانستن و ندانستن از ماجرای فلسطین کدام گره عاطفه را حل کرد. به همین دلیل در کتاب صدای خود نویسنده و تحقیقاتش از غصب این سرزمین را می‌شنویم. نه صدای عاطفه‌ای که شخصیت اول ماست.

چند شخصیت فرعی در ماجرا حضور دارند که با حذف کردن‌شان در روند قصه خللی ایجاد نمی‌شود. مثلا اگر ستاره خواهر سهیل و امیرعلی و ماجرای عشقی که بین این دو است نباشد اتفاق خاصی نمی‌افتد. یا وقتی عاطفه دکتر می‌رود و ماجرای سندروم دون احتمالی فرزندنش را می‌فهمد در اتسمفر کتاب جایی ندارد. فهمیدن این مساله ماجرایی را در کتاب پیش نمی‌برد. مخصوصا هم که در نهایت مشخص نمی‌شود حرف دکتر درست بود یا نه و مخاطب بلاتکلیف می‌ماند. اما مساله سهیل که بخاطر داشتن فایلی درباره فلسطین اجازه ورود به کشور آمریکا به او داده نمی‌شود و بعد دیگری از مهد آزادی را تصویر می‌کند در جهت درونمایه است. البته درباره سهیل و لهجه شیرازی‌اش این سوال مطرح می‌شود که چرا فقط او لهجه غلیظ دارد. خواهرش یا خانواده عاطفه و خود عاطفه که اهل کرمان هستند چرا بدون لهجه‌اند یا کمتر است. جزییاتی که نویسنده لازم است به آن‌ها توجه کند و به مخاطب برای باورپذیری داستان کمک کند.

در پایان لازم است به این نکته مهم اشاره شود که همت نویسنده و ورودش به این مساله مهم قابل تحسین است و جای خالی چنین کتاب‌هایی در فضای نشر احساس می‌شود. ماهی‌ها به دریا برمی‌گردند فقط عنوان زیبای این کتاب نیست. یک اعتقاد و مانیفست است که باید با صدای بلند گفته و دیده شود. طراحی حرفه‌ای و فلسطینی جلد به کتاب وزن داده و آن را در هر کتابخانه‌ای حتما ماندگار می‌کند.

خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ جواد شیخ الاسلامی: مائده عابدیان شاعر جوان تهرانی است که به تازگی مجموعه‌غزل «برایم آه بیاور» از او منتشر شده است. این کتاب با ۵۸ صفحه و قیمت ۹۴ هزار تومان توسط انتشارات ایهام منتشر شده است.

به بهانه انتشار این کتاب، سراغ او رفتیم تا درباره این کتاب و مسیرش در شعر صحبت کنیم.

* خانم عابدیان شما روان‌شناسی می‌خوانید. درست است؟

بله. سال چهارم روان‌پزشکی هستم و به زودی فارغ‌التحصیل می‌شوم.

* چه شد که به شعر علاقه‌مند شدید؟

من از دوران کودکی بسیار شعر دوست داشتم اما تا حوالی نوجوانی نشد آن را پیگیری کنم. چون کنکور بود و باید درس می‌خواندم، نتوانستم شعر را به صورت جدی دنبال کنم. دوران پزشکی عمومی بود که تصمیم گرفتم هرطور شده رابطه‌ام با شعر را بیشتر کنم و کاری کنم. کم کم شروع کردم و یاد گرفتم و پیشرفت کردم. البته قبل از آن هم گاهی شعر می‌نوشتم ولی دوران راهنمایی و دبیرستان کلا شعر را کنار گذاشته بودم. کتاب می‌خواندم، شعر می‌خواندم، ولی خودم چیزی نمی‌نوشتم. درس تمام وقتم را گرفته بود و همه فشار می‌آوردند که باید درس بخوانم. اگر شعر را زودتر شروع کرده بودم، مجموعه‌شعرم هم زودتر چاپ می‌شد.

* گفتید کم کم یاد گرفتم و پیشرفت کردم. از چه مسیری نوشتن شعر را یاد گرفتید؟ چه انجمن‌ها و جلساتی بیشترین کمک را کردند؟

سال ۹۶ به نمایشگاه کتاب رفته بودم. آن موقع شعر نوشتن را شروع کرده بودم، به خاطر همین همان‌جا از دوستانم پرسیدم که برای یادگیری شعر کجا باید بروم؟ خانم مهدیه انتظاریان که دوست شاعرم است، من را به غرفه شهرستان ادب راهنمایی کرد. اردوی «آفتابگردان‌ها»ی شهرستان ادب از اولین جاهایی بود که با آن آشنا شدم. البته در جلسه پنجشنبه‌های شهرستان ادب هم شرکت می‌کردم که مخصوص خانم‌ها بود. خانم غیاثوند در آن جلسات خیلی به من کمک کرد. همین زمان در دوره «کلک خیال» هم شرکت می‌کردم که آن موقع با مدیریت آقای غلامرضا طریقی در خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار می‌شد. ولی بیشترین تأثیر را در شعر من، دفتر شعر جوان داشت. آن اوایل جلسات را حضوری را نمی‌رفتم، ولی در دوره‌ای که کرونا آمد و کل جلسات ادبی کشور تعطیل شدند، تنها جایی که ما را به حال خود رها نکرد و جلساتش را با قوت بیشتر برگزار کرد، دفتر شعر جوان بود. در تلگرام گروه زدند و هر هفته جلسات ادبی داشتیم و شعر بچه‌ها با دقت زیاد نقد می‌شد. بدون این جلسات، بعید نبود که من حتی از شعر دور شوم. به خاطر همین می‌گویم که بیشترین تأثیر را بر شعر من دفتر شعر جوان داشته است. البته در دفتر شعر جوان تعدادمان حدود ۱۵ نفر بود و فرصت می‌شد که با هر شاعر به صورت جدی‌تر تعامل کنند، ولی در آفتابگردانها تعداد شاعران خیلی بیشتر بود. شاید این یکی از تفاوت‌های این دو دوره باشد.

* حالا در جلسات حضوری دفتر شعر جوان هم شرکت می‌کنید؟

بله. الآن به صورت حضوری در «حلقه مهر»‌ دفتر شعر جوان شرکت می‌کنم که با مدیریت استاد ساعد باقری اداره می‌شود. فضای جلسه هم طوری است که هرهفته شعر خوب می‌شنویم. یعنی در این جلسه همه شاعران خودشان را ملزم کرده‌اند که حرف تکراری نزنند و شعر خوب بنویسند.

* کتاب «برایم آه بیاور»‌ مجموعه‌غزل است و شما هم فقط غزل می‌نویسید. چرا غزل؟

من فکر می‌کنم غزل گفتن راه رفتن بر یک لبه هم لیز و لغزنده، و هم سفت و محکم است. از طرفی غزل گفتن راحت و از طرفی نیز خیلی سخت است. خیلی‌ها غزل می‌نویسند ولی انگار هیچوقت نتوانسته‌اند حتی یک غزل خوب تولید کنند. این یک مرحله مهم برای هر شاعر است که بتواند غزل خوبی بنویسند که از نظر فنی درست باشد و حرف نویی هم بزند. قالب غزل طوری است که محدودیت‌هایش به آدم جهت می‌دهد. به خاطر همین من غزل را دوست دارم.

* درباره کتاب صحبت کنیم. شعرهای این کتاب از چه بازه زمانی است؟

شعرهای این کتاب از بازه سال ۹۶ تا ۱۴۰۳ را در بر می‌گیرد. البته شعرهای خیلی بیشتری داشتم ولی از بین آنها گزینش کردم. شعرهایی را که خوب بودند جدا کردم و نتیجه آن شد ۳۶ غزل که در کتاب «برایم آه بیاور» منتشر شدند.

* از میان چند شعر این غزل‌ها انتخاب شدند؟

واقعا تعدادشان را نمی‌دانم. من سه تا دفتر داشتم که شعرهایم را در آنها می‌نوشتم. شعرهای کتاب «برایم آه بیاور» از بین این سه تا دفتر انتخاب شده‌اند. هر شعر را هم چندبار خواندم و ویرایش کردم تا به نسخه نهایی رسید.

* مضامین شعرها چگونه است؟

حال و هوای بیشتر شعرها عاشقانه است. البته چند تا غزل در آخر کتاب است که آیینی است. یک ذره هم دودل بودم و می‌خواستم آنها را نگه دارم تا با شعرهای آیینی به صورت یک‌جا منتشر شوند، ولی در نهایت پشیمان شدم. یعنی سعی کردم تنها ملاکم برای شعرهای کتاب، خوب بودن آنها باشد. درباره شعرهای عاشقانه هم بگویم که دوست نداشتم تکراری باشند و فقط از یک دیدگاه باشد؛ تو چرا رفتی، چرا منو تنها گذاشتی و این حرف‌ها. هیچوقت دوست نداشتم اینطوری شعر بگویم. دوست داشتم هم وزن شعرها با هم فرق کند، هم مضمون آنها. سعی کردم در همه غزل‌ها یک حرف و یک حال و هوا را روایت نکنم.

* یکی از مشکلات شعرهای امروز همین است که شعرها شبیه هم شده‌اند. شما تلاش داشتید این اتفاق نیفتد؟

من تلاش کردم،‌ امیدوارم که موفق بوده باشم. من همیشه به این فکر می‌کردم چرا شعرها اینقدر شبیه هم هستند؟ مثلا شعر خانم‌ها یک جوری شبیه هم است، شعر آقایان یک‌جور شبیه هم است، شعرهای آیینی یک‌جور. درباره این قضیه هم خیلی می‌توان صحبت کرد. معشوق در شعر فارسی انگار ثابت بوده و شاعران هم بیشتر مرد بوده‌اند، ولی همان شاعرانی که زن بوده‌اند هم شعرشان با شعر مردان خیلی فرق ندارد. فقط «مهستی گنجوی»‌ است که می‌بینید یک زن این شعر را نوشته است. امروز هم بیشتر شعرهای عاشقانه شبیه هم است و حرف‌ها هم تکراری است.

* شعر خود شما زنانه است یا مردانه؟

فکر می‌کنم شعری که به عنوان یک زن می‌نویسم، باید زنانه باشد. البته این بحث پیچیده‌ای است و بعضی‌ها به این تقسیم‌بندی اعتقادی ندارند. ولی شعری که من گفته باشم، ‌حتما زنانه است. ضمن اینکه نگاه زنانه داریم تا زنانه. الآن شعرهای زنانه ما حال و هوای خاصی دارد. مثلا مدام می‌گویند «چرا منو تنها گذاشتی»،‌ »هرچی تو بگی به حرفت گوش می‌کنم» و چنین حرف‌هایی. ولی من فکر نمی‌کنم اینطوری شعر گفته باشم. شعر من از دیدگاه یک زن و دغدغه‌های اوست، ولی تکرار مکررات نیست. حداقل چنین تلاشی داشته‌ام.

* درباره کتاب بازخوردی هم دریافت کردید؟

بیشتر انتشار آن را تبریک گفته‌اند. هنوز نقدی نخوانده و ندیده‌ام. امیدوارم سال‌ آینده برای کتاب مراسم نقد و بررسی برگزار شود تا به صورت جدی‌تر درباره‌اش حرف بزنیم.

* کدام غزل کتاب را بیشتر دوست دارید؟

این غزل را بیشتر دوست دارم:

بیا فرار کنیم از صدای هم به سکوت

از این تلاطم امواج زیر و بم به سکوت

نمی‌رسند صداها به هم، به جز این نیست

که می‌رسند صداها قدم قدم به سکوت

بگو مگو شده هر گفت و گویمان، دیگر

مگو مگو! که من این بار راضی‌ام به سکوت

به جای آن که بگویی چقدر غمگینی

نگاه کن که می آید چقدر غم به سکوت

به خود اجازه ندادم که آه هم بکشم

و باز، دم به سکوت است و بازدم به سکوت

* به عنوان کسی که به تازگی کتاب شعر منتشر کرده‌اید، نکته‌ای درباره انتشار و توزیع آن دارید؟

آرزو دارم به شعر بچه‌های جوان‌تر بیشتر توجه شود و کتاب‌های شاعران جوان بیشتر مورد توجه قرار گیرد. نمی‌دانم چرا اینطور نیست. کاش کتاب شاعران جوان پخش بهتری داشت و این کتاب‌ها را در کتابخانه‌های سطح شهر می‌دیدیم. تهیه کتاب شاعران جوان سخت است و کتابفروشی‌های شاخص هم معمولا این کتاب‌ها را نمی‌آورند. امیدوارم در این قضیه تجدیدنظری شود و به شعر ما بیشتر توجه کنند.

فرهاد فلاح معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با اجرای طرحی با عنوان «۱۴ کتاب ۱۴ روزِ بهاری» در آخرین روزهای سال به اعضای مراکز فرهنگی هنری خود در سراسر کشور ۱۴ کتاب امانت می‌دهد تا بچه‌ها آن را در روزهای تعطیلات نوروزی مطالعه کنند.

وی ادامه داد: بر اساس این طرح، اعضای مراکز فرهنگی هنری کانون می‌توانند از روز ۱۸ اسفند، ۱۴ جلد کتاب از کتاب‌خانه‌های کانون امانت می‌گیرند تا در روزهای تعطیلات نوروزی از مطالعه آن‌ها در کنار خانواده و طبیعت لذت ببرند.

معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: هدف از اجرای طرح «۱۴ کتاب ۱۴ روزِ بهاری»، ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی و انس بیشتر کودکان و نوجوانان با کتاب در ایام نوروز اعلام شده و در همین زمینه بستر فنی این طرح نیز در نرم‌افزار داخلی امانت‌دهی کتاب کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فراهم شده است.

وی افزود: قرار است اداره‌های کل کانون پرورش فکری در استان‌های مختلف کشور برنامه‌های جنبی و ترغیب‌کننده‌ای مانند اردو، تخفیف ثبت‌نام کارگاه، برگزاری پویش و اهدای جوایز برای اعضای مشارکت‌کننده در این طرح در نظر بگیرند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، روز جهانی کتاب در بریتانیا (۶ مارس) که میلیون‌ها دانش‌آموز بریتانیایی کوپنی دریافت می‌کنند تا بتوانند آن را برای خرید کتاب مورد نظر خود خرج کنند را به تازگی پشت سر گذاشته‌ایم. این روز در بریتانیا برای تشویق کودکان به خواندن برای سرگرمی و حفظ این عادت برای همیشه طراحی شده است. با همه اینها، در حال حاضر، مطالعه دیگر یک عادت در میان بزرگسالان بریتانیایی محسوب نمی‌شود. در سال گذشته (۲۰۲۴)، متوسط بریتانیایی تنها ۳ کتاب خوانده یا گوش داده و ۴۰ درصد از مردم در این مدت حتی یک کتاب نخوانده یا به آن گوش نکرده‌اند.

یک چهارم از بریتانیایی‌ها (۲۳ درصد) می‌گویند سال پیش یک تا ۵ کتاب خوانده یا گوش کرده‌اند، ۱۰ درصد دیگر بین ۶ تا ۱۰ کتاب خوانده یا گوش کرده‌اند و ۱۰ درصد دیگر بین ۱۱ تا ۲۰ کتاب. تعداد کمی هستند که بیش از این کتاب خوانده باشند و تنها ۴ درصد گفته‌اند که بیش از ۵۰ کتاب خوانده‌اند، یعنی تقریباً یک یا چند کتاب در هفته به طور متوسط.

از این میان دو سوم زنان (۶۶٪) می‌گویند در سال گذشته کتابی خوانده یا به آن گوش کرده‌اند. این رقم کمی بیش از نیمی از مردان (۵۳٪) است که گفته‌اند چنین کاری انجام داده‌اند.

در میان بریتانیایی‌ها به نظر می‌رسد مسن‌ترها کتاب‌خوان‌تر هستند، به‌طوری‌که ۶۵ درصد از افراد بالای ۶۵ سال و ۶۳ درصد از افراد ۵۰ تا ۶۴ سال در سال گذشته حداقل یک کتاب خوانده یا یک کتاب صوتی گوش کرده‌اند. این رقم با پایین‌تر آمدن سن کاهش می‌یابد و ۵۷ درصد از افراد ۲۵ تا ۴۹ ساله و ۵۳ درصد از افراد ۱۸ تا ۲۴ ساله چنین کاری انجام داده‌اند.

همچنین شکاف طبقاتی در مطالعه هم وجود دارد، به طوری که ۶۶٪ از کسانی که در خانواده‌های طبقه متوسط زندگی می‌کنند گفته‌اند در ۱۲ ماه گذشته کتابی خوانده یا گوش کرده‌اند، در حالی که ۵۲٪ از کسانی که در خانواده‌های طبقه کارگر زندگی می‌کنند، یک کتاب خوانده‌اند.

انگلیسی‌ها چه زمانی کتاب می‌خوانند؟

نیمی از بریتانیایی‌ها (۵۰ درصد) می‌گویند حداقل هفته‌ای یک بار کتاب می‌خوانند یا به یک کتاب صوتی گوش می‌دهند. ۳۷ درصد می‌گویند بیشتر روزها کتاب می‌خوانند و ۲۰ درصد می‌گویند هر روز کتاب می‌خوانند. ۱۵ درصد از بریتانیایی‌ها هم می‌گویند که «هیچ وقت» کتاب نمی‌خوانند یا به کتاب صوتی گوش نمی‌دهند.

زنان که هر روز کتاب‌خوانی می‌کنند تقریباً دو برابر بیشتر از مردان هستند و ۲۷ درصد از زنان هر روز کتاب می‌خوانند، در حالی که این آمار در مردان ۱۳ درصد است.

از بین آنهایی که کتاب می‌خوانند یا کتاب صوتی گوش می‌کنند، بیشترشان این کار را هنگام رفتن به رختخواب (۵۷٪)، در اوقات فراغت خود در طول روز (۵۶٪) یا در تعطیلات (۵۴٪) انجام می‌دهند. حدود یک نفر از هر ۵ نفر کتاب‌خوان گفته این کار را در حین رفت و آمد (۱۹٪) یا خارج از رفت و آمد (۲۲٪) انجام می‌دهد. از هر ۹ کتاب‌خوان هم یک نفر (۱۱٪) در زمان استراحت در محل کار، زمانی را به خواندن یا گوش کردن کتاب صوتی اختصاص می‌دهند.

کتاب‌های واقعی یا داستانی: انگلیسی‌ها چه می‌خوانند؟

آن دسته از مردم بریتانیا که به سراغ کتاب می‌روند بیشتر به ادبیات داستانی تمایل دارند، به طوری که ۵۵٪ از کسانی که حداقل گاهی اوقات کتاب می‌خوانند یا گوش می‌کنند، این کتاب‌ها را انتخاب می‌کنند. ۱۸٪ هم می‌گویند «فقط» داستان می‌خوانند. ۱۹ درصد کتاب‌خوان‌ها اما بیشتر یا فقط کتاب‌های غیرداستانی می‌خوانند و ۲۳ درصد هم می‌گویند ترکیبی از کتاب‌های داستانی و غیرداستانی را انتخاب می‌کنند.

زنان تمایل بیشتری به سرزمین داستان دارند و ۶۳ درصد از کتاب‌خوان‌های زن می‌گویند بیشتر یا تمام کتاب‌هایی که می‌خوانند یا گوش می‌کنند داستانی هستند، در حالی که ۴۶ درصد مردانی که مطالعه می‌کنند به سراغ کتاب‌های داستانی می‌روند.

انگلیسی‌ها چگونه کتاب می‌خوانند یا گوش می‌کنند؟

دیگر مطالعه فقط به معنی در دست گرفتن یک نسخه کاغذی کتاب نیست، زیرا کتاب‌های الکترونیکی و کتاب‌های صوتی به روشی برای کتاب‌خوانی تبدیل شده‌اند. آمار نشان می‌دهد ۱۸ درصد از آنهایی که سال گذشته کتابی خوانده یا گوش کرده‌اند، هرگز با استفاده از کتاب فیزیکی این کار را نکرده‌اند.

به طور کلی ۴۰٪ از کسانی که حداقل یک کتاب در سال گذشته خوانده‌اند، یک کتاب دیجیتال یا الکترونیکی خوانده‌اند و ۳۰٪ یک کتاب صوتی گوش کرده‌اند.

با این حال شکل سنتی کتاب خوانی هنوز قدرت خود را حفظ کرده و در میان افرادی که در ۱۲ ماه گذشته حداقل یک کتاب خوانده‌اند، ۶۱ درصد کتاب فیزیکی به دست گرفته‌اند و ۲۴ درصد معمولاً یا فقط کتاب الکترونیکی خوانده‌اند و ۱۴ درصد هم به طور معمول کتاب صوتی گوش کرده‌اند.

از هر ۱۰ نفر از آنهایی که سال پیش یک کتاب الکترونیکی مطالعه کرده‌اند، ۶ نفر (۵۹٪) معمولاً این کار را با یک دستگاه تخصصی (مانند کیندل) انجام داده‌اند، در حالی که ۲۰٪ بیشتر با تلفن همراه و ۱۸٪ در تبلت کتاب خوانده‌اند.

در حالی که تعداد کتاب‌خوان‌های بریتانیایی که ممکن است از کتاب‌های صوتی استفاده کنند در حال افزایش است، بیشتر مردم (۵۳٪) گوش کردن یک کتاب را معادل خواندن یک کتاب نمی‌دانند. تنها ۲۹ درصد از بریتانیایی‌ها می‌گویند که گوش کردن یک کتاب صوتی مانند خواندن فیزیکی آن کتاب است. گرچه این آمار در میان کسانی که به سراغ کتاب صوتی می‌روند متفاوت است و ۶۹ درصد آنها این امر را معادل کتاب خواندن می‌دانند و حتی ۷۸ درصد آنها باور دارند که این روش اصلی مطالعه کتاب است.

انگلیسی‌ها چند کتاب تهیه کردند؟

در طول سال گذشته، نیمی از بریتانیایی‌ها (۵۰ درصد) حداقل یک کتاب جدید برای خود خریدند، در حالی که ۴۰ درصد یک کتاب دست دوم برای خواندن خریداری کردند. امانت گرفتن برای برخی همچنان یک گزینه اصلی است و ۲۸ درصد از مردم کتابی را از خانواده و دوستانشان امانت گرفته‌اند و ۱۹ درصد کتابی از کتابخانه گرفته‌اند.

با این حال ۲۹ درصد از بریتانیایی‌ها در سال گذشته به هیچ وجه کتابی تهیه نکرده‌اند.

در حالی که حدود نیمی از زنان (۵۳٪) و مردان (۴۷٪) می‌گویند سال پیش برای خود کتاب جدیدی خریدند، زنان ۲ برابر بیشتر از خانواده یا دوستانشان کتاب امانت گرفتند (۳۷٪ زنان در مقایسه با ۱۹٪ مردان) یا از کتابخانه (۲۴٪ زنان در مقایسه با ۱۳٪ مردان) و همچنین کتاب دست دوم خریداری کرده‌اند (۴۶% در زنان در برابر ۳۲٪ در مردان).

در میان آنهایی که کتاب جدید خریدند، این کتاب‌ها به کتاب‌هایی قبلی که داشتند افزوده شده و بیش از ۸ نفر از هر ۱۰ انگلیسی (۸۳٪) می‌گویند حداقل یک کتاب فیزیکی دارند، یک چهارم بریتانیایی‌ها (۲۴٪) هم می‌گویند بیش از ۱۰۰ کتاب دارند.

با وجود رواج کمتر، تقریباً نیمی از بریتانیایی‌ها (۴۵%) حداقل یک کتاب الکترونیکی دارند و از هر ۹ بریتانیایی (۱۱%) یک نفر بیش از ۱۰۰ کتاب الکترونیکی است. جالب اینکه در میان انگلیسی‌های سالمندتر، تعداد کتاب الکترونیکی متعدد بیشتر است و ۱۶٪ از افراد بالای ۶۵ سال دارای کتاب‌های الکترونیکی سه رقمی هستند.

کتاب‌های صوتی بیشتر مورد توجه اقلیت‌ها هستند و تنها یک چهارم از بریتانیایی‌ها (۲۴ درصد) می‌گویند که فقط کتاب‌های صوتی دارند و ۹ درصد از آنها هم بیش از ۱۰ کتاب صوتی دارند.

بریتانیایی‌ها چگونه قفسه‌های کتاب خود را مرتب می‌کنند؟

درباره نحوه سازماندهی کتاب‌ها رویه یکسانی وجود ندارد، به طوری که ۴۵ درصد از دارندگان کتاب‌های فیزیکی می‌گویند نظم خاصی برای نگه داری آنها ندارند. بریتانیایی‌هایی که کتاب‌های بیشتری دارند، بیشتر از قفسه‌ها استفاده می‌کنند و تنها ۳۰ درصد از کسانی که بیش از ۱۰۰ کتاب دارند، می‌گویند که کتاب‌هایشان به هیچ وجه سازمان‌دهی نشده است. این آمار در کسانی که ۱۰ کتاب یا کمتر دارند که به ۷۰ درصد می‌رسد.

متداول‌ترین روش‌های سازمان‌دهی کتاب‌ها بر اساس اندازه آنهاست و ۱۹ درصد از صاحبان کتاب قفسه‌های خود را بر این اساس طبقه‌بندی می‌کنند. ۱۷ درصد بر اساس ژانر، کتاب‌هایشان را طبقه‌بندی می‌کنند. از هر ۹ نفری که صاحب یک مجموعه کتاب هستند، یک نفر (۱۱٪) به مرتب کردن بر اساس حروف الفبا بر اساس نام نویسنده علاقه دارند، در حالی که ۱۰٪ ترجیح می‌دهند مجموعه کتاب‌های خود را بر اساس اینکه آیا کتاب را خوانده‌اند یا نخوانده‌اند مرتب کنند.

*علی جواهری

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «هزار سال شعر فارسی» که اواسط دهه ۱۳۶۰ به کوشش جعفر ابراهیمی(شاهد)، احمدرضا احمدی، اسدالله شعبانی و سیروس طاهباز تدوین و منتشر شده بود، پس از حدود ۴۰ سال توسط انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بازنشر شد.

هزار سال شعر فارسی در چاپ هشتم خود با شمارگان ۲۵۰۰ نسخه به بازار نشر آمده است. این کتاب در چاپ‌های قبلی خود ۷۰ هزار نسخه فروش داشته است. این کتاب با هدف آشناسازی کودکان و نوجوانان با تاریخ و پیشینه شعر و ادبیات فارسی تدوین و منتشر شده است و به همین دلیل زبان و نثر کتاب، مناسب با این رده سنی نوشته است.

در مقدمه کتاب نوشته شده است؛

خواندن بعضی از آثار گذشتگان مشکل است. این آثار واژه‌ها و تعبیرات دور از ذهن و دانش امروزی دارند. اما کم نیستند آثاری که خواندن و فهم‌شان نه‌تنها بی‌هیچ اشکالی میسر است، بلکه هنوز هم سرشار از حس و زیبایی‌اند و دل خواننده را به لرزه می‌افکنند. در طول این هزار و صد سال، هزارها شاعر در این منطقه‌ی جغرافیایی زیسته‌اند و به این زبان شعر سروده‌اند. بسیاری از آثار آنان امروزه به صورت کتاب چاپ شده است و بسیاری دیگر هنوز به صورت نسخه‌های خطی در کتابخانه‌های گوشه و کنار جهان پراکنده‌اند.

نویسنده در ادامه به ضرورت تدوین چنین گزیده‌شعرهایی اشاره کرده و ادامه داده است؛

عمر یک انسان عادی، ‌به خصوص نوجوان امروزی، کافی برای خواندن و شناختن همه‌ی این آثار نیست. ضرورتی نیز در این کار نیست، چرا که همه‌ی این آثار ارزش خواندن و به چاپ رسیدن را ندارند، اما بسیاری از آثار به دلیل استواری فکر و والایی احساس، امروزه روز هم قابل ارزش‌اند و خواندن آن‌ها نه‌تنها لذت‌بخش است، ضروری نیز هست و از همین روست که از دیرباز مجموعه‌های مختلفی از آثار منتخب گذشتگان تهیه شده است و می‌شود. مجموعه‌ی ما هم یکی از این مجموعه‌هاست با این تفاوت که در آن نه ذوق و سلیقه و انتخاب یک نفر، بل چهار نفر دخالت داشته است که از این میان سه تن، خود شاعرند.

رودکی، شهید بلخی، کسائی مروزی، رابعه قزداری، فردوسی، ابوسعید ابوالخیر از قرن چهارم؛ فرخی سیستانی، منوچهری دامغانی، ناصر خسرو، قطران تبریزی، مسعود سعد سلمان، ازرقی هروی، خیام، سنایی، قوامی رازی و باباطاهر عریان از قرن پنجم؛ انوری، جمال‌الدین اصفهانی، ظهیر فاریابی، خاقانی شروانی، نظامی گنجوی، عطار نیشابوری و عبدالواسع جَبَلی از قرن ششم؛ مولوی بلخی، سعدی شیرازی، بابا افضل کاشانی، عراقی و اوحدی مراغه‌ای از قرن هفتم؛ حافظ شیرازی، خواجوی کرمانی، عبید زاکانی و ابن‌یمین فریومدی از قرن هشتم؛ جامی و بابافغانی شیرازی از قرن نهم؛ وحشی بافقی، محتشم کاشانی و عرفی شیرازی از قرن دهم؛ طالب آملی، کلیم کاشانی و صائب تبریزی از قرن یازدهم؛ حزین لاهیجی و هاتف اصفهانی از قرن دوازدهم؛ قاآنی شیرازی، فروغی بسطامی و یغمای جندقی از قرن سیزدهم؛ و ایرج میرزا، عارف قزوینی، فرخی یزدی، پروین اعتصامی، محمدتقی بهار، دهخدا، نیما یوشیج و شهریار از قرن چهاردم شاعرانی هستند که در این کتاب به کودکان و نوجوانان معرفی شده و درباره هرکدام از آنها توضیحاتی مختصر ارائه شده است.

کتاب «هزار سال شعر فارسی»‌ در ۴۰۷ صفحه و با قیمت ۲۵۰ هزار تومان برای رده سنی مثبت ۱۵ سال منتشر شده است.

به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه‌غزل «لوحه‌های اشکانی»‌ سروده حمید حسینیان به تازگی توسط نشر ایهام منتشر شد و راهی بازار نشر شده است.

این کتاب با قیمت ۱۰۶ هزار تومان و در ۷۶ صفحه منتشر شده است.

غزلی از این کتاب را می‌خوانیم؛

*

لای گیسوان او بگرد، با چراغ‌قوه‌ای قوی

ردّ خون تازه را بگیر، وارد سجل که می‌شوی

می‌رسی به نام مادرش _این بلوطِ ارّه در گلو!

این که مرده زیرِ پوستش، نازِ دختران پهلوی_

از پدر بگو که سنگ سنگ، در هجوم خود به خاک ریخت

نور را عمیق‌تر بپاش، در شیار شب که می‌روی-

می‌رسی به خلسه‌ای مدام، حسرت جهاز و بختِ رام

روی سفره‌ای کبود و خشک، ماه را به گریه می‌جوی

زندگی پیاده می‌شود، کی؟ کجا؟ چه فرق می‌کند؟

در مسیر باشت تا چرام ، یا مسیر شوش_مولوی

کوپه‌ای گریست روی ریل، پرت شد در انزوای خود

در روایتی که آخرش، نیست ریزعلی خواجوی…

روی پل دو بال کوچک است، گریه‌های یک عروسک است

از جسد که دور می‌شوی، با چراغ قوه‌ای قوی…

خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ جواد شیخ الاسلامی: «رسم شاعری: تدوین موضوعی بیانات آیت‌الله خامنه‌ای درباره شعر» کتابی است که توسط محمدرضا وحیدزاده، شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبی تدوین شده است. این کتاب در ۴۳۸ صفحه و ۱۲ سرفصل جداگانه، دیدگاه‌ها و آرای رهبر فرزانه انقلاب را درباره شعر و شاعری با دوستداران و علاقه‌مندان این عرصه به اشتراک می‌گذارد. «کلیاتی درباره شعر و شاعری»، «بایدهای شعر خوب»، «اهمیت شعر و کار ادبی تأثیرگذار»، «ارزیابی وضعیت شعر، از گذشته تا امروز»، «ارزیابی از وضعیت شعر انقلاب»، «راهکارهایی برای پیشبرد شعر انقلابی»، «شعر آئینی»، «درباره شاعران»، «خاطرات و تجربیاتی از شعر»، «شعر و شهرها و استان‌های ایران» و «درباره جریان‌ها و سبک‌ها و انواع ادبی» از جمله سرفصل‌های اصلی این کتاب است. همچنین محمدرضا سنگری و علیرضا قزوه برای این مجموعه مقدمه نوشته‌اند. وحیدزاده خود در بخش پایانی کتاب، به تبیین و تحلیل منظومه فکری مقام معظم رهبری در موضوع شعر و مقایسه آن با سایر نظریات و رویکردهای متداول در این زمینه پرداخته است.

از ویژگی‌های مهم کتاب رسم شاعری که آن را با دیگر کتاب‌ها درباره بیانات رهبری در حوزه شعر متمایز می‌کند، این است که یک شاعر آن را تدوین کرده و وحیدزاده تلاش کرده تمام منابع را برای تدوین نهایی این کتاب بررسی کند. به همین دلیل کتاب رسم شاعری کامل‌ترین کتابی است که بیانات رهبری در حوزه شعر را پوشش می‌دهد. وحیدزاده در مقدمه این کتاب به چالش‌هایی که برای انتشار این کتاب با آن مواجه شده اشاره کرده و از دردسرهایی که برای گرفتن مجوز پشت سر گذاشته سخن گفته که علاقه‌مندان می‌توانند به کتاب رجوع کنند.

به بهانه ماه مبارک رمضان و دیدار شاعران با مقام معظم رهبری، گفتگویی با رضا وحیدزاده داشته‌ایم تا درباره این کتاب و نگاه رهبری به حوزه شعر با او صحبت کنیم.

مشروح این گفتگو در ادامه می‌آید؛

* آقای وحیدزاده کتاب شما شاید کامل‌ترین کتابی است که درباره صحبت‌های مقام معظم رهبری درباره شعر کار شده است. خیلی وقت‌ها مقام معظم رهبری در دیدارهایی غیر از دیدار با شاعران نکاتی درباره شعر و شاعران می‌گویند که این نکات از چشم خیلی از نویسندگان کتاب‌ها در این حوزه دور مانده است. در صورتی که شما پژوهش کامل و دقیقی روی تمام صحبت‌های رهبری درباره شعر داشته‌اید. درباره نحوه تحقیق و تدوین این کتاب توضیح می‌دهید؟

واقعیت این است که بیان کردن این موضوع برای من کمی دشوار است، چون صراحتاً صحبت کردن در این مورد ممکن است بوی خودستایی یا تعریف از خود بدهد و این برایم خوشایند نیست. اما از طرفی اگر آن را نگویم، واقعیت را نادیده گرفته‌ام. پس شاید بهتر باشد درباره جمع‌آوری و چاپ این کتاب نکاتی را بیان کنم. کتاب‌هایی که من تا امروز نوشته‌ام زیاد بوده و حتی تعدادشان از دست خودم هم در رفته است، اما شاید حدود ۱۳ یا ۱۴ اثر باشد. از میان این آثار، سه مجموعه شعر، سه مجموعه دیگر سفرنامه و بخش عمده‌ای از آن‌ها پژوهشی در زمینه شعر، ادبیات، هنر معاصر و هنر مربوط به دوران انقلاب بوده است. اما باید بگویم هیچ‌کدام از آثارم تا امروز به اندازه این پروژه از من زمان، انرژی، توان و تمرکز نگرفته‌اند.

می‌توانم بگویم تدوین و انتشار کتاب «رسم شاعری» سخت‌ترین کاری بوده که تا امروز انجام داده‌ام؛ حتی در مقایسه با پایان‌نامه مقطع کارشناسی ارشد یا دکتری. میزان انرژی و تلاشی که این پروژه از من گرفت بی‌سابقه بود.

* یک‌بار شنیدم گفته بودید اگر دوباره این کتاب را پیشنهاد بدهند، شاید قبول نکنید.

بله. می‌توانم بگویم این سخت‌ترین کاری بوده که امروز انجام داده‌ام؛ حتی در مقایسه با پایان‌نامه مقطع کارشناسی ارشد یا دکتری. میزان انرژی و تلاشی که این پروژه از من گرفت بی‌سابقه بود. اما چرا این پروژه این‌قدر دشوار بود؟ مشقت‌هایی در مسیر وجود داشت که ابتدا اصلاً از آن‌ها آگاهی نداشتم. اگر از همان ابتدا از این چالش‌ها خبر داشتم، احتمالاً تصمیم دیگری می‌گرفتم.

* از سختی‌هایی که در این مسیر داشته‌اید، برای‌مان بگویید؟

یکی از دلایل اصلی آن، وسواسی بود که در کار خرج کردم؛ شاید بتوان گفت حتی بیش از حد. با این حال، به نظر می‌رسد این جنبه از تلاش من چندان مورد توجه قرار نگرفت. یعنی کسی عملاً به این نکته دقت نکرد که چه میزان حساسیت و دقتی در این کار به‌کار گرفته شده است. درباره بیانات مقام معظم رهبری در حوزه شعر نمونه‌ها و آثار مشابه زیادی را دیده بودم که توسط افرادی مختلف کار شده بود. از آنجا که رهبر انقلاب نه‌تنها یک شخصیت سیاسی برجسته در نیم‌قرن اخیر محسوب می‌شوند، بلکه به‌عنوان یک حکیم و فرد صاحب‌نظر در حوزه‌های گوناگون شناخته می‌شوند، طبیعتاً بیانات ایشان اهمیت و توجه ویژه‌ای دارد؛ به همین دلیل، تاکنون کارهای زیادی درباره سخنان ایشان در موضوعات مختلف سیاسی، تاریخی و فرهنگی تهیه شده است. در حوزه شعر هم کارهایی شده بود و من همه آنها را مطالعه کردم. اما آن‌چه متوجه شدم این بود که عمده این کارها بیشتر جمع‌آوری صحبت‌های مقام معظم رهبری در یک موضوع خاص بوده‌اند؛ بعضی مرتب‌تر و منظم‌تر، برخی با ویراستاری بیشتر، و در برخی دیگر حتی عین متن سخنرانی‌ها به همان شکل آورده شده است. اما رویکرد من کمی متفاوت بود.

من تمام تلاش خودم را کردم تا همه بیانات رهبری درباره شعر را پیدا کنم و مطمئن شوم چیزی از قلم نیفتاده باشد. بعد از جمع‌آوری این موارد، سعی کردم آن‌ها را به شکلی منسجم کنار هم بچینم؛ طوری که تقدم و تأخرشان به گونه‌ای باشد که انگار یک متن پیوسته و منظم را می‌خوانید.

* در رسم شاعری چه رویکردی درباره صحبت‌های رهبری داشتید؟ شما هم متن صحبت‌ها را بر اساس تقویم آوردید یا اینکه به صورت موضوعی کار کردید؟

ابتدا با نهایت وسواس تلاش کردم همه مطالب مرتبط با هر محور مشخص را جمع‌آوری کنم تا چیزی از قلم نیفتد. به‌عنوان مثال، اگر محور کار موضوعی مرتبط با «خیال در شعر» بود، به این دقت می‌کردم که رهبر انقلاب در چه مواردی به این بحث اشاره کرده‌اند. ممکن بود یک بار در سال ۱۳۷۳ هنگام دیدار با شاعران چیزی گفته باشند، بار دیگر در دیداری استانی به جنبه‌ای از این موضوع پرداخته باشند، و در جلسه‌ای دیگر توضیحات مفصل‌تری ارائه کرده باشند. تمام تلاش من بر این بود که این اطلاعات پراکنده را کنار هم قرار دهم و یک تصویر جامع و دقیق ارائه کنم. تمام تلاش خودم را کردم تا همه چیز را پیدا کنم و مطمئن شوم چیزی از قلم نیفتاده باشد. پس از جمع‌آوری این موارد، سعی کردم آن‌ها را به شکلی منسجم کنار هم بچینم؛ طوری که تقدم و تأخرشان به گونه‌ای باشد که انگار یک متن پیوسته و منظم را می‌خوانید. مثلاً فرض کنید اگر دو صفحه درباره یک موضوع مطالعه کنید، پاراگراف اول ممکن است مربوط به سال ۶۵ باشد، دو خط بعدی اشاره‌ای به تغییرات سال ۷۰ داشته باشد، پاراگراف بعدی شامل نکته‌ای از سال ۹۰ بشود و سه خط بعدی هم متعلق به سال ۸۲ باشد. نتیجه نهایی، یک بحث کاملاً یکپارچه و پیوسته خواهد بود.

* آیا جملات را تغییر داده‌اید یا خیر؟

جملات تنها از لحاظ علائم سجاوندی دست‌کاری شده‌اند. هیچ تغییری در شکل جمله‌بندی‌ها نداده‌ام. تنها کلماتی که به دلیل حفظ قرینگی معنایی باید در متن قرار می‌گرفتند و جای‌شان خالی بود، اضافه کرده‌ام تا روشن شود که این تغییر از جانب ویراستار انجام شده است. جملات حتی تحلیل خاصی نیز نشده‌اند.

* برای اینکه کتاب یک مجموعه کامل از صحبت‌های مقام معظم رهبری درباره شعر باشد، چه کردید؟ به خصوص صحبت‌هایی که متعلق به چند دهه پیش هستند و به خوبی ثبت و ضبط نشده‌اند.

پیدا کردن برخی از این منابع واقعاً دشوار بود. برای مثال، شما می‌دانید که هر سال جلساتی با شاعران برگزار می‌شود، اما متن برخی از صحبت‌های این جلسات موجود نیست. گاهی مواردی است که می‌دانیم در فلان سال دیداری صورت گرفته، پس قطعاً صحبت‌هایی هم بیان شده، ولی دسترسی به آن‌ها ممکن نیست. یافتن این موارد خود فرایندی طولانی و پرزحمت بود.

* این صحبت‌ها را پیدا کردید؟

بخش زیادی از آن‌ها را، بله. با مراجعه به افراد و منابع مختلف توانستم به آن‌ها دست پیدا کنم. در برخی مواقع، بخش‌هایی از این سخنرانی‌ها در سال‌های اولیه در روزنامه‌ها منتشر شده بود. اما باید بگویم پیدا کردن بسیاری از این صحبت‌ها یکی از سخت‌ترین و طاقت‌فرساترین بخش‌های کار بود. گاهی مواردی پیش می‌آمد که می‌دانستیم در یک دیدار به شعری اشاره شده است، اما هیچ متن یا فیلمی از آن وجود نداشت. مثلاً شنیده بودیم که در یکی از سخنرانی‌ها به شعری پرداخته شده، اما لازم بود آن را پیدا کنیم و همین خودش داستانی جداگانه داشت. به دست آوردن این مطالب، اضافه کردن آن‌ها به منابع موجود و بعد استفاده از آن‌ها در تدوین نهایی فرایندی بسیار طولانی و دشوار بود. بارها لازم می‌شد میان دفترها، نهادها و مجموعه‌های مختلف رفت‌وآمد کنم، با افراد مختلف صحبت کنم و از آن‌ها کمک بخواهم. در نهایت کار کردن روی این کتاب برای من بسیار چالش‌برانگیز بود.

اهمیت شعر و هنر در نگاه اهل بیت (ع) به حدی است که بسته به شرایط، نوع مواجهه‌شان شامل محبت، سخت‌گیری، حمایت یا حتی مقابله متفاوت است. دقیقاً همین نوع نگاه را می‌توان در نگرش حضرت آقا هم مشاهده کرد.

* به عنوان کسی که بیشترین بررسی و مطالعه را روی بیانات مقام معظم رهبری در حوزه شعر داشته‌اید، می‌خواهم نگاه ایشان به مقوله شعر و ادبیات را تشریح کنید. نسبت رهبری و شعر چگونه است؟

وقتی به این مسئله نگاه می‌کنم، نزدیک‌ترین رویکرد به نگاه اهل بیت (ع) را در حوزه فرهنگ و هنر، در سیره مقام معظم رهبری می‌یابم. رفتار اهل بیت (ع) در مواجهه با اهل فرهنگ و هنر کاملاً متفاوت است با رویکرد آن‌ها نسبت به گروه‌های دیگر مانند نظامیان، سیاسیون یا تاجران. برخورد معصومین با یک دولتمرد سیاسی با برخوردشان نسبت به یک دوستدار اهل بیت (ع) به طور بنیادین تفاوت دارد. همین تفاوت نگاه را می‌توان در رابطه آن‌ها با شاعران و هنرمندان مشاهده کرد. اهل بیت (ع) میان کسی که فعالیت فرهنگی و هنری دارد و فردی که صرفاً زندگی عادی یا حرفه نظامی دارد، تمایز قائل می‌شوند. اهمیت شعر و هنر در نگاه اهل بیت (ع) به حدی است که بسته به شرایط، نوع مواجهه‌شان شامل محبت، سخت‌گیری، حمایت یا حتی مقابله متفاوت است. دقیقاً همین نوع نگاه را می‌توان در نگرش حضرت آقا هم مشاهده کرد. تأکیدی که ایشان بر فرهنگ و هنر دارند و فهم دقیقی که از اقتضائات این حوزه نشان می‌دهند، بارز و برجسته است. این رویکرد نه‌تنها منحصر به‌فرد بلکه الگویی شاخص و کم‌نظیر بین رهبران سیاسی و دولت‌مردان به شمار می‌رود. در تمام این سال‌ها، کمتر دیده‌ام مدیران فرهنگی یا مسئولان حکومتی چنین نگرشی داشته باشند. چنین دیدگاهی از سوی حضرت آقا ناشی از دانش عمیق و انسجام فکری ایشان در زمینه فرهنگ و هنر است. ایشان خود یک شخصیت فرهنگی برجسته هستند که این حوزه را به خوبی می‌شناسند. علاوه بر این، ارتباط عمیق‌شان با اندیشه‌های اهل بیت (ع) باعث شده تا این نوع نگاه را به شکلی بنیادین جذب کنند و در رفتار خود بروز دهند.

**

پیش از این در قالب همین پرونده گفتگوهایی با حجت الاسلام جواد محمدزمانی و شهاب مهری داشتیم که مشروح آن در پیوند زیر قابل دسترسی و مطالعه است:

* «مطالبات رهبرانقلاب در حوزه شعر توسط مسئولین محقق نشده است»

* «شعر خانواده‌محور موجب رضایت مقام معظم رهبری است»

* «شاعران غیرانقلابی هم شوق دیدار رمضانی با رهبر انقلاب دارند»

شیرین منوچهریان نویسنده کتاب «تو به توان صد» با بیان اینکه هدفش کمک به افراد برای بهبود عملکرد شخصی و حرفه‌ای است، گفت: به این نتیجه رسیده‌ام که کلید این بهبود، توجه به چهار منبع اصلی انرژی است: جسمانی، احساسی، ذهنی و روحی.

وی با تأکید بر اهمیت انرژی جسمانی، افزود: در کتاب «تو به توان صد» به اهمیت انرژی جسمانی و تکنیک‌های عملی برای مدیریت آن پرداخته‌ام. تکنیک‌های صحیح تنفس و خواب کافی، نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت جسم و آمادگی برای فعالیت‌های روزانه دارند. همچنین، به عادات مضر پس از غذا خوردن نیز اشاره کرده‌ام که می‌توانند هضم را مختل کنند.

نویسنده کتاب «تو به توان صد» با اشاره به اهمیت انرژی احساسی، گفت: مدیریت احساسات منفی، به‌عنوان موانع اصلی پیشرفت، بسیار حائز اهمیت است. پنج عامل اصلی ایجاد احساسات منفی را تحلیل کرده‌ام و راهکارهایی برای تقویت انرژی احساسی ارائه داده‌ام.

وی با اشاره به انرژی ذهنی و روحی، گفت: در مورد انرژی ذهنی، آن را به‌طور مستقیم با توجه و تمرکز مرتبط می‌دانم. برای مدیریت انرژی ذهنی، پیشنهاداتی مانند خالی کردن ذهن، استراحت، انجام وظایف نیازمند تمرکز بالا و دوری از حواس‌پرتی‌ها را ارائه کرده‌ام. انرژی روحی، که با معنویت ارتباط نزدیکی دارد، منبع دیگری است که در کتاب به آن پرداخته‌ام. من به تأثیر معنویت بر سلامت و اهمیت یافتن آرامش درونی، امید و هدف اشاره کرده‌ام.

منوچهری با اشاره به استراتژی‌های عملی، افزود: فراتر از این منابع انرژی، من به استراتژی‌های عملی برای بهبود عملکرد نیز پرداخته‌ام. مفهوم تصمیم‌گیری آگاهانه، قانون پارکینسون و ماتریس آیزنهاور از جمله این استراتژی‌ها هستند.

وی بر قدرت عادات تأکید کرد و گفت: زندگی ما محصول عادات ماست و تغییر آن‌ها برای موفقیت ضروری است. «قاعده طلایی» را برای تغییر عادات معرفی و بر اهمیت تمرکز بر عادات کلیدی تأکید کرده‌ام.

نویسنده کتاب «تو به توان صد» گفت: هدف نهایی من از نوشتن این کتاب، هدایت خوانندگان به سمت بهره‌وری بیشتر، سلامت بهتر و زندگی شادتر است. معتقدم موفقیت واقعی تنها در دستاوردهای مادی نیست، بلکه به ارتباط با ارزش‌ها، معنویت و اطرافیان بستگی دارد.

به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «قصه عمو نوروز و خاله نوبهار» نوشته شکوه قاسم‌نیا در آستانه نوروز باستانی توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای ششمین بار بازنشر شد.

داستان این کتاب درباره‌ی خاله نوبهار است که خانه‌تکانی می‌کند و منتظر عمو نوروز است اما خواب می‌ماند و…

خاله نوبهار از وقتی که چشم به دنیا باز کرده بود، دل به دل عمو نوروز داده بود. روزی و روزگاری، توی خواب و بیداری، عمو نوروز آمده بود به دیدنش. یک دانه نقل گذاشته بود به دهانش، یک گل سرخ هم، زده بود به موهایش و گفته بود: «این نقل و این گل نشانه‌ی مهر من به تو. یادت بماند، هر سال وقتی که برف سر کوه‌ها آب شدند، وقتی که چلچله‌ها به لانه برگشتند، وقتی که درخت‌ها شکوفه دادند، می‌آیم به دیدارت.»

این کتاب که مناسب گروه سنی «نوباوه» (چهار سال به بالا) است با تصویرگری فریبا بندی آراسته شده است.

کتاب ۴۸ صفحه‌ای «قصّه عمو نوروز و خاله نوبهار» برای اولین بار در سال ۱۳۸۹ توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در قطع خشتی منتشر شد.

کتاب «قصه عمو نوروز و خاله نوبهار» با شمارگان ۲هزار و ۵۰۰ نسخه بازنشر شده است تا شمارگان آن در ششمین مرحله چاپ به ۳۵ هزار نسخه برسد.