زنان انگلیسی دو برابر بیشتر از مردان کتاب می‌خوانند


به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، روز جهانی کتاب در بریتانیا (۶ مارس) که میلیون‌ها دانش‌آموز بریتانیایی کوپنی دریافت می‌کنند تا بتوانند آن را برای خرید کتاب مورد نظر خود خرج کنند را به تازگی پشت سر گذاشته‌ایم. این روز در بریتانیا برای تشویق کودکان به خواندن برای سرگرمی و حفظ این عادت برای همیشه طراحی شده است. با همه اینها، در حال حاضر، مطالعه دیگر یک عادت در میان بزرگسالان بریتانیایی محسوب نمی‌شود. در سال گذشته (۲۰۲۴)، متوسط بریتانیایی تنها ۳ کتاب خوانده یا گوش داده و ۴۰ درصد از مردم در این مدت حتی یک کتاب نخوانده یا به آن گوش نکرده‌اند.

یک چهارم از بریتانیایی‌ها (۲۳ درصد) می‌گویند سال پیش یک تا ۵ کتاب خوانده یا گوش کرده‌اند، ۱۰ درصد دیگر بین ۶ تا ۱۰ کتاب خوانده یا گوش کرده‌اند و ۱۰ درصد دیگر بین ۱۱ تا ۲۰ کتاب. تعداد کمی هستند که بیش از این کتاب خوانده باشند و تنها ۴ درصد گفته‌اند که بیش از ۵۰ کتاب خوانده‌اند، یعنی تقریباً یک یا چند کتاب در هفته به طور متوسط.

از این میان دو سوم زنان (۶۶٪) می‌گویند در سال گذشته کتابی خوانده یا به آن گوش کرده‌اند. این رقم کمی بیش از نیمی از مردان (۵۳٪) است که گفته‌اند چنین کاری انجام داده‌اند.

در میان بریتانیایی‌ها به نظر می‌رسد مسن‌ترها کتاب‌خوان‌تر هستند، به‌طوری‌که ۶۵ درصد از افراد بالای ۶۵ سال و ۶۳ درصد از افراد ۵۰ تا ۶۴ سال در سال گذشته حداقل یک کتاب خوانده یا یک کتاب صوتی گوش کرده‌اند. این رقم با پایین‌تر آمدن سن کاهش می‌یابد و ۵۷ درصد از افراد ۲۵ تا ۴۹ ساله و ۵۳ درصد از افراد ۱۸ تا ۲۴ ساله چنین کاری انجام داده‌اند.

همچنین شکاف طبقاتی در مطالعه هم وجود دارد، به طوری که ۶۶٪ از کسانی که در خانواده‌های طبقه متوسط زندگی می‌کنند گفته‌اند در ۱۲ ماه گذشته کتابی خوانده یا گوش کرده‌اند، در حالی که ۵۲٪ از کسانی که در خانواده‌های طبقه کارگر زندگی می‌کنند، یک کتاب خوانده‌اند.

انگلیسی‌ها چه زمانی کتاب می‌خوانند؟

نیمی از بریتانیایی‌ها (۵۰ درصد) می‌گویند حداقل هفته‌ای یک بار کتاب می‌خوانند یا به یک کتاب صوتی گوش می‌دهند. ۳۷ درصد می‌گویند بیشتر روزها کتاب می‌خوانند و ۲۰ درصد می‌گویند هر روز کتاب می‌خوانند. ۱۵ درصد از بریتانیایی‌ها هم می‌گویند که «هیچ وقت» کتاب نمی‌خوانند یا به کتاب صوتی گوش نمی‌دهند.

زنان که هر روز کتاب‌خوانی می‌کنند تقریباً دو برابر بیشتر از مردان هستند و ۲۷ درصد از زنان هر روز کتاب می‌خوانند، در حالی که این آمار در مردان ۱۳ درصد است.

از بین آنهایی که کتاب می‌خوانند یا کتاب صوتی گوش می‌کنند، بیشترشان این کار را هنگام رفتن به رختخواب (۵۷٪)، در اوقات فراغت خود در طول روز (۵۶٪) یا در تعطیلات (۵۴٪) انجام می‌دهند. حدود یک نفر از هر ۵ نفر کتاب‌خوان گفته این کار را در حین رفت و آمد (۱۹٪) یا خارج از رفت و آمد (۲۲٪) انجام می‌دهد. از هر ۹ کتاب‌خوان هم یک نفر (۱۱٪) در زمان استراحت در محل کار، زمانی را به خواندن یا گوش کردن کتاب صوتی اختصاص می‌دهند.

کتاب‌های واقعی یا داستانی: انگلیسی‌ها چه می‌خوانند؟

آن دسته از مردم بریتانیا که به سراغ کتاب می‌روند بیشتر به ادبیات داستانی تمایل دارند، به طوری که ۵۵٪ از کسانی که حداقل گاهی اوقات کتاب می‌خوانند یا گوش می‌کنند، این کتاب‌ها را انتخاب می‌کنند. ۱۸٪ هم می‌گویند «فقط» داستان می‌خوانند. ۱۹ درصد کتاب‌خوان‌ها اما بیشتر یا فقط کتاب‌های غیرداستانی می‌خوانند و ۲۳ درصد هم می‌گویند ترکیبی از کتاب‌های داستانی و غیرداستانی را انتخاب می‌کنند.

زنان تمایل بیشتری به سرزمین داستان دارند و ۶۳ درصد از کتاب‌خوان‌های زن می‌گویند بیشتر یا تمام کتاب‌هایی که می‌خوانند یا گوش می‌کنند داستانی هستند، در حالی که ۴۶ درصد مردانی که مطالعه می‌کنند به سراغ کتاب‌های داستانی می‌روند.

انگلیسی‌ها چگونه کتاب می‌خوانند یا گوش می‌کنند؟

دیگر مطالعه فقط به معنی در دست گرفتن یک نسخه کاغذی کتاب نیست، زیرا کتاب‌های الکترونیکی و کتاب‌های صوتی به روشی برای کتاب‌خوانی تبدیل شده‌اند. آمار نشان می‌دهد ۱۸ درصد از آنهایی که سال گذشته کتابی خوانده یا گوش کرده‌اند، هرگز با استفاده از کتاب فیزیکی این کار را نکرده‌اند.

به طور کلی ۴۰٪ از کسانی که حداقل یک کتاب در سال گذشته خوانده‌اند، یک کتاب دیجیتال یا الکترونیکی خوانده‌اند و ۳۰٪ یک کتاب صوتی گوش کرده‌اند.

با این حال شکل سنتی کتاب خوانی هنوز قدرت خود را حفظ کرده و در میان افرادی که در ۱۲ ماه گذشته حداقل یک کتاب خوانده‌اند، ۶۱ درصد کتاب فیزیکی به دست گرفته‌اند و ۲۴ درصد معمولاً یا فقط کتاب الکترونیکی خوانده‌اند و ۱۴ درصد هم به طور معمول کتاب صوتی گوش کرده‌اند.

از هر ۱۰ نفر از آنهایی که سال پیش یک کتاب الکترونیکی مطالعه کرده‌اند، ۶ نفر (۵۹٪) معمولاً این کار را با یک دستگاه تخصصی (مانند کیندل) انجام داده‌اند، در حالی که ۲۰٪ بیشتر با تلفن همراه و ۱۸٪ در تبلت کتاب خوانده‌اند.

در حالی که تعداد کتاب‌خوان‌های بریتانیایی که ممکن است از کتاب‌های صوتی استفاده کنند در حال افزایش است، بیشتر مردم (۵۳٪) گوش کردن یک کتاب را معادل خواندن یک کتاب نمی‌دانند. تنها ۲۹ درصد از بریتانیایی‌ها می‌گویند که گوش کردن یک کتاب صوتی مانند خواندن فیزیکی آن کتاب است. گرچه این آمار در میان کسانی که به سراغ کتاب صوتی می‌روند متفاوت است و ۶۹ درصد آنها این امر را معادل کتاب خواندن می‌دانند و حتی ۷۸ درصد آنها باور دارند که این روش اصلی مطالعه کتاب است.

انگلیسی‌ها چند کتاب تهیه کردند؟

در طول سال گذشته، نیمی از بریتانیایی‌ها (۵۰ درصد) حداقل یک کتاب جدید برای خود خریدند، در حالی که ۴۰ درصد یک کتاب دست دوم برای خواندن خریداری کردند. امانت گرفتن برای برخی همچنان یک گزینه اصلی است و ۲۸ درصد از مردم کتابی را از خانواده و دوستانشان امانت گرفته‌اند و ۱۹ درصد کتابی از کتابخانه گرفته‌اند.

با این حال ۲۹ درصد از بریتانیایی‌ها در سال گذشته به هیچ وجه کتابی تهیه نکرده‌اند.

در حالی که حدود نیمی از زنان (۵۳٪) و مردان (۴۷٪) می‌گویند سال پیش برای خود کتاب جدیدی خریدند، زنان ۲ برابر بیشتر از خانواده یا دوستانشان کتاب امانت گرفتند (۳۷٪ زنان در مقایسه با ۱۹٪ مردان) یا از کتابخانه (۲۴٪ زنان در مقایسه با ۱۳٪ مردان) و همچنین کتاب دست دوم خریداری کرده‌اند (۴۶% در زنان در برابر ۳۲٪ در مردان).

در میان آنهایی که کتاب جدید خریدند، این کتاب‌ها به کتاب‌هایی قبلی که داشتند افزوده شده و بیش از ۸ نفر از هر ۱۰ انگلیسی (۸۳٪) می‌گویند حداقل یک کتاب فیزیکی دارند، یک چهارم بریتانیایی‌ها (۲۴٪) هم می‌گویند بیش از ۱۰۰ کتاب دارند.

با وجود رواج کمتر، تقریباً نیمی از بریتانیایی‌ها (۴۵%) حداقل یک کتاب الکترونیکی دارند و از هر ۹ بریتانیایی (۱۱%) یک نفر بیش از ۱۰۰ کتاب الکترونیکی است. جالب اینکه در میان انگلیسی‌های سالمندتر، تعداد کتاب الکترونیکی متعدد بیشتر است و ۱۶٪ از افراد بالای ۶۵ سال دارای کتاب‌های الکترونیکی سه رقمی هستند.

کتاب‌های صوتی بیشتر مورد توجه اقلیت‌ها هستند و تنها یک چهارم از بریتانیایی‌ها (۲۴ درصد) می‌گویند که فقط کتاب‌های صوتی دارند و ۹ درصد از آنها هم بیش از ۱۰ کتاب صوتی دارند.

بریتانیایی‌ها چگونه قفسه‌های کتاب خود را مرتب می‌کنند؟

درباره نحوه سازماندهی کتاب‌ها رویه یکسانی وجود ندارد، به طوری که ۴۵ درصد از دارندگان کتاب‌های فیزیکی می‌گویند نظم خاصی برای نگه داری آنها ندارند. بریتانیایی‌هایی که کتاب‌های بیشتری دارند، بیشتر از قفسه‌ها استفاده می‌کنند و تنها ۳۰ درصد از کسانی که بیش از ۱۰۰ کتاب دارند، می‌گویند که کتاب‌هایشان به هیچ وجه سازمان‌دهی نشده است. این آمار در کسانی که ۱۰ کتاب یا کمتر دارند که به ۷۰ درصد می‌رسد.

متداول‌ترین روش‌های سازمان‌دهی کتاب‌ها بر اساس اندازه آنهاست و ۱۹ درصد از صاحبان کتاب قفسه‌های خود را بر این اساس طبقه‌بندی می‌کنند. ۱۷ درصد بر اساس ژانر، کتاب‌هایشان را طبقه‌بندی می‌کنند. از هر ۹ نفری که صاحب یک مجموعه کتاب هستند، یک نفر (۱۱٪) به مرتب کردن بر اساس حروف الفبا بر اساس نام نویسنده علاقه دارند، در حالی که ۱۰٪ ترجیح می‌دهند مجموعه کتاب‌های خود را بر اساس اینکه آیا کتاب را خوانده‌اند یا نخوانده‌اند مرتب کنند.

*علی جواهری



منیع: خبرگزاری مهر

عبدالرزاق قورنه اولین رمانش را پس از کسب نوبل منتشر کرد


به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، عبدالرزاق قورنه، داستان‌نویسی که برای «نفوذ سازش‌ناپذیر و دلسوزانه‌اش درباره تأثیر استعمار و سرنوشت پناهجویان در فرهنگ‌ها و قاره‌ها» جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۱ را دریافت کرد، رمان جدیدش را به بازار فرستاد.

قورنه که در زنگبار متولد شده و اکنون ۷۶ ساله است، سال ۱۹۶۸ به عنوان پناهنده انقلاب زنگبار به بریتانیا نقل مکان کرد. کتاب‌های او اغلب درباره افرادی است که مجبورند آنچه را می‌شناسند ترک کنند و به گفته خودش در رمان «در کنار دریا» که سال ۲۰۰۱ منتشر شد، «به مکان‌های عجیبی می‌رسند، با حمل تکه‌های کوچکی از گذشته‌شان در چمدان‌های درهم و برهم و با سرکوب جاه‌طلبی‌های مخفیانه و آشفته شان».

«تاراج» اولین رمان قورنه پس از کسب جایزه نوبل ادبیات، تا حدودی به همان تحقیق همیشگی او در زمینه موضوع آشنای تبعید و خاطره، خانه، اشتیاق و تنهایی مربوط است. این رمان همچنین پرتره‎ای تکان دهنده از عشق، دوستی و خیانت را در برابر رونق گردشگری تانزانیا در دهه ۱۹۹۰ ارائه می‌کند.

در حالی که گاردین، آبزرور، آیریش تایمز و بی‌بی‌سی این رمان را در فهرست رمان‌های سال ۲۰۲۵ جای داده‌اند، منتقد گاردین از این رمان به عنوان رمان یک استاد یاد کرده که داستانی گیرا از زندگی درهم تنیده سه جوان در حال بلوغ در شرق آفریقای پسااستعماری را روایت می‌کند.

منتقد آبزرور هم نوشته است: تسلط داستان‌سرایی، قطعه‌ای از دوران بلوغ و پانورامای پسا استعماری… که با سبکی بلورین روایت شده و به شما این حس لذت‌بخش را می‌دهد که با پای نویسنده‌ای باهوش و در عین حال با چشمان شفاف راه می‌روید…

داستان در دهه ۱۹۹۰ می‌گذرد و درباره مسیر بزرگ شدن در زنگبار است؛ ۳ جوان بسیار متفاوت؛ کریم، فوزیه و بادار در همین ایام به سن بلوغ می‌رسند و رویای امکانات بزرگ در کشور جوان خود را در سر می‌پرورانند. اما برای بادار، پسر خدمتکار تحصیل نکرده‌ای که هرگز پدر و مادرش را نشناخته است، انگار همه درها بسته است. همانطور که هر ۳ آنها اولین گام‌های خود را برای شناخت عشق، شیفتگی، کار و پدر و مادر شدن برمی‌دارند، پیوند آنها آزمایش می‌شود و نویسنده آسیب‌هایی را عیان می‌کند که پشت پرده «خوبی» پنهان شده‌اند تا در خدمت مقاصد حیله‌گرانه گردشگری و استعمار باشند.

بدهی، هم به‌عنوان یک بار مالی واقعی و هم به‌عنوان یک بار نمادین عاطفی، یکی از ویژگی‌های مکرر نوشته‌های قورنه بوده است. وی اولین رمان خود که سال ۱۹۸۷ با عنوان «راه زائران» منتشر کرد را هم بر مبنای وامی بنا کرد که منجر به از دست دادن خانه خانواده‌ای به دیگری شده بود. در «بهشت» که در فهرست نهایی جایزه بوکر قرار گرفت هم داستان درباره تلاش یوسف جوان برای آزادی والدینش پس از گرو گذاشتن زندگی آنها نزد یک تاجر عاج در آغاز قرن بیستم، در تانزانیایی بود که در استعمار آلمان بود. در «تاراج» هم موضوع وام‌دار بودن نشخوار فکری گسترده‌تری را به وجود می‌آورد: در مهمان‌نوازی، خودمختاری و بندگی و همچنین تمایز ظریف بین تعهد و سخاوت.

در این میان در بخش پایانی کتاب که نوجوانان دیروز جوانان امروز هستند، جزیره در بحران تغییرات عمیق است؛ قوانین ارز کاهش یافته، هتل‌های بیشتر و بیشتری در ساحل پراکنده شده‎اند و خانه‌هایی که زمانی متعلق به سلاطین عثمانی و هندی‌ها بود و در بحبوحه مهاجرت پس از استقلال رها شده بودند، به مکان‌های میراثی تبدیل شده‌اند و اکنون در دست سرمایه‌گذاران خارجی هستند و گردشگران اروپایی در خیال‌پردازی‌های طلایی از تجملات شرقی، بدون توجه به مردم محلی به تفریح خود می‎پردازند.

«تاراج» رمانی قدرتمند، تأثیرگذار و تحریک‌آمیز است که برگ ارزشمند دیگری را به مجموعه آثار برجسته قورنه افزوده است. رمانی غرق در دل‌شکستگی و فقدان، اما درعین حال رمانی که در نهایت، با ناامیدی کنار نمی‌آید.

این رمان که ۱۸ مارس (۲۷ اسفند ۱۴۰۳) به بازار آمده در ۳۰۴ صفحه و به قیمت ۲۵ دلار منتشر شده است.



منیع: خبرگزاری مهر